inloggen / registreer

Jurisprudentie

AA8656

Datum uitspraak2000-11-24
RechtsgebiedHandelszaak
Soort ProcedureKort geding
Instantie naamRechtbank Utrecht
ZaaknummersKort-gedingnr.122975/KG ZA 00-1154/RS
Statusgepubliceerd

Uitspraak

ARRONDISSEMENTSRECHTBANK TE UTRECHT VONNIS van de president van de arrondissementsrechtbank te Utrecht in het kort geding van: [eiser], wonende te Utrecht, e i s e r, procureur: mr. M.H. Vaandrager, advocaat : mr. S.J.M. Jaasma te Amsterdam, - t e g e n - de gemeente Utrecht, zetelende te Utrecht, g e d a a g d e, procureur: mr. M.C. de Goede. 1. Het verloop van het geding 1.1 Eiser, hierna ook te noemen: [eiser], heeft gedaagde, verder ook te noemen: de gemeente, in kort geding doen dagvaarden. Op de dienende dag, 24 november 2000, heeft hij van eis geconcludeerd overeenkomstig de inhoud van het exploot van dagvaarding, waarvan een fotokopie aan dit vonnis is gehecht. 1.2 [eiser] heeft vervolgens bij monde van zijn advocaat zijn vordering doen toelichten mede aan de hand van overgelegde pleitaantekeningen en producties. 1.3 De gemeente heeft hierop bij monde van haar procureur verweer doen voeren mede aan de hand van een overgelegde pleitnota en overgelegde producties. 1.4 Na voortgezet debat, heeft de fungerend president partijen meegedeeld later op de dienende dag uitspraak te zullen doen, met dien verstande dat de motivering van die uitspraak later op schrift zal worden gesteld. 2. De vaststaande feiten 2.1 Bij besluit van 3 mei 2000, verzonden 9 mei 2000, heeft het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Utrecht, hierna ook te noemen het college, aan [eiser] een bouwvergunning verleend voor het plaatsen van een woonwagen op het perceel Moezeldreef 123A te Utrecht, kadastraal bekend gemeente Utrecht, sectie H, nummer 1664 (ged.) 2.2 Bij besluit van 24 mei 2000, verzonden 29 mei 2000, heeft het college aan [eiser] meegedeeld dat laatstgenoemde in afwijking van de verleende bouwvergunning heeft gebouwd, in die zin, dat de woonwagen waar [eiser] in woont circa 1,5 meter hoger is dan op basis van de bouwvergunning is toegestaan. [eiser] is hierop bij voormeld besluit onder aanzegging van bestuursdwang aangeschreven om binnen zes weken na 30 mei 2000 de afwijking van de verleende bouwvergunning ongedaan te maken. [eiser] heeft tegen dit besluit geen bezwaar gemaakt. 2.3 Bij brief van 6 november 2000, verzonden 7 november 2000, heeft het college aan [eiser] bericht dat hij geen gevolg heeft gegeven aan het besluit van 24 mei 2000 en dat dientengevolge op 27 november 2000 om 07.00 uur zal worden overgegaan tot bestuursdwang bestaande uit de gedeeltelijke afbraak van de woonwagen. 2.4 Tegen deze brief heeft [eiser] bezwaar gemaakt. [eiser] heeft in dit bezwaarschrift onder meer aangevoerd dat niet duidelijk is wat van hem wordt verwacht, nu er wordt gesproken van een overtreding van de maximaal toegestane bouwhoogte van plusminus 1,5 meter waarbij hij tevens heeft aangevoerd dat de wijze van meten ook onduidelijk is. 3. Het geschil en de beoordeling ervan 3.1 Voor de volledige inhoud en de grondslagen van de vordering wordt verwezen naar de aangehechte dagvaarding. Kort weergegeven houdt de vordering in de gemeente te verbieden tot gedeeltelijke afbraak van de woonwagen over te gaan, onder verbeurte van een dwangsom. 3.2 [eiser] heeft aan zijn vordering het onrechtmatig handelen van de gemeente ten grondslag gelegd. 3.3 Het verweer van de gemeente komt - voor zover nodig - hieronder aan de orde. 3.4 In dit (civielrechtelijk) kort geding strekt als uitgangspunt dat in het aan dit kort geding voorafgaande (bestuursrechtelijk) verzoek om een voorlopige voorziening, gericht tegen het onder 2.2 genoemde besluit, is geoordeeld dat dit besluit in rechte is komen vast te staan nu daartegen geen rechtsmiddel is aangewend. Hieraan doet het onder 2.4 genoemde bezwaarschrift niet af nu de brief van 6 november 2000 geen besluit is waartegen bezwaar kan worden gemaakt. 3.5 In beginsel kan de gemeente dan ook tot uitvoering van de door haar aangezegde bestuursdwang overgaan. 3.6 Voorts is voorshands onvoldoende komen vast te staan dat een minder vergaande maatregel kan worden getroffen dan die de gemeente voorstaat om de afwijking van de bouwvergunning ongedaan te maken dan wel dat dit op een voor [eiser] minder schadelijke wijze kan geschieden. [eiser] heeft ter zitting ook geen deugdelijk plan voorgelegd om zelf de woonwagen op korte termijn te verlagen tot de in de bouwvergunning vermelde maximale hoogte. 3.7 Onder deze omstandigheden kan dan ook niet worden geoordeeld dat de gemeente onrechtmatig zal handelen door tot gedeeltelijke afbraak van de woonwagen over te gaan. Derhalve zal de vordering - hoezeer de door de gemeente te treffen maatregel ook ingrijpt in [eiser]'s persoonlijke levenssfeer - worden afgewezen. 3.8 [eiser] zal, als de in het ongelijk gestelde partij, in de kosten van dit geding worden veroordeeld. 4. De beslissing De president: 4.1 weigert de gevraagde voorzieningen; 4.2 veroordeelt [eiser] in de kosten van dit geding, tot aan deze uitspraak aan de zijde van de gemeente begroot op f. 1.550,- voor salaris van haar procureur en op f. 400,- voor verschotten; 4.3 verklaart dit vonnis voor wat betreft de proceskostenveroordeling uitvoerbaar bij voorraad. Dit vonnis is gewezen door mr. G.A.M.E. van der Burg-van Geest, fungerend president, en is in het openbaar uitgesproken op 24 november 2000.