inloggen / registreer

Jurisprudentie

AE2294

Datum uitspraak2002-02-18
Datum gepubliceerd2002-05-06
RechtsgebiedVreemdelingen
Soort ProcedureHoger beroep
Instantie naamRaad van State
Zaaknummers200105538/1
Statusgepubliceerd

Indicatie

De grief van appellante is uitsluitend gericht tegen de overweging van de rechtbank dat de staatssecretaris op goede gronden geen nieuw voornemen ten aanzien van zijn opvattingen omtrent haar toelating als alleenstaande minderjarige asielzoeker heeft uitgebracht.

Uitspraak

Raad van State 200105538/1. Datum uitspraak: 18 februari 2002 AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van: [appellante], appellante, tegen de uitspraak van de arrondissementsrechtbank te 's-Gravenhage, nevenzittingsplaats Groningen, van 31 oktober 2001 in het geding tussen: appellante en de Staatssecretaris van Justitie. 1. Procesverloop Bij besluit van 15 oktober 2001 heeft de Staatssecretaris van Justitie (hierna: de staatssecretaris) een aanvraag van appellante om haar een verblijfsvergunning asiel te verlenen afgewezen (hierna: het besluit). Bij uitspraak van 31 oktober 2001, verzonden op 1 november 2001, heeft de arrondissementsrechtbank te ’s-Gravenhage, nevenzittingsplaats Groningen, voorzover hier van belang, het beroep voorzover dat is gericht tegen het gedeelte van het besluit dat ertoe strekt ambtshalve aan appellante een verblijfsvergunning voor verblijf als alleenstaande minderjarige vreemdeling te onthouden niet-ontvankelijk verklaard. Tegen deze uitspraak heeft appellante bij brief, bij de Raad van State binnengekomen op 8 november 2001, hoger beroep ingesteld. Bij brief van 15 november 2001 heeft de staatssecretaris een reactie ingediend. Bij brieven van 21 december 2001 en 30 januari 2002 heeft appellante een memorie ingediend. Vervolgens is het onderzoek gesloten. 2. Overwegingen 2.1. De grief van appellante is uitsluitend gericht tegen de overweging van de rechtbank dat de staatssecretaris op goede gronden geen nieuw voornemen ten aanzien van zijn opvattingen omtrent haar toelating als alleenstaande minderjarige asielzoeker heeft uitgebracht. 2.2. De beslissing van de rechtbank het beroep, voorzover dat is gericht tegen het gedeelte van het besluit dat ertoe strekt ambtshalve aan appellante een verblijfsvergunning voor verblijf als alleenstaande minderjarige vreemdeling te onthouden, niet-ontvankelijk te verklaren en dat gedeelte met toepassing van artikel 6:15 van de Algemene wet bestuursrecht aan de staatssecretaris door te zenden, is niet door appellante bestreden. 2.3. De overweging van de rechtbank waartegen de grief zich richt, is ten overvloede gegeven. Van deze overweging kan niet worden gezegd dat deze dragend is voor het dictum van de aangevallen uitspraak met betrekking tot de gedeeltelijke niet-ontvankelijkverklaring van het beroep en de doorzending van dit deel van het beroep. Nu de rechtbank met deze overweging geen bindende uitspraak heeft gedaan, heeft appellante geen belang bij het hoger beroep. 2.4. Het hoger beroep is daarom kennelijk niet-ontvankelijk. 2.5. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding. 3. Beslissing De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State Recht doende in naam der Koningin: verklaart het hoger beroep niet-ontvankelijk. Aldus vastgesteld door mr. H.G. Lubberdink, Lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. H.W. Groeneweg, ambtenaar van Staat. w.g. Lubberdink w.g. Groeneweg Lid van de enkelvoudige kamer ambtenaar van Staat Uitgesproken in het openbaar op 18 februari 2002 32-358. Verzonden: Voor eensluidend afschrift, de Secretaris van de Raad van State, voor deze,