inloggen / registreer

Jurisprudentie

AE6486

Datum uitspraak2002-08-14
Datum gepubliceerd2002-08-14
RechtsgebiedBestuursrecht overig
Soort ProcedureHoger beroep
Instantie naamRaad van State
Zaaknummers200201718/1
Statusgepubliceerd

Uitspraak

200201718/1. Datum uitspraak: 14 augustus 2002 AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK Uitspraak op het hoger beroep van: [appellante], wonend te [woonplaats], tegen de uitspraak van de voorzieningenrechter van de rechtbank te Utrecht van 24 januari 2002 in het geding tussen: appellante en burgemeester en wethouders van Utrecht. 1. Procesverloop Bij besluit van 11 juni 2001 hebben burgemeester en wethouders van Utrecht (hierna: burgemeester en wethouders) afwijzend beslist op het verzoek van appellante om een urgentieverklaring als bedoeld in artikel 2.5.1, eerste lid, van de Huisvestingsverordening Bestuur Regio Utrecht 1997 (hierna: de verordening). Bij besluit van 3 oktober 2001 hebben burgemeester en wethouders het daartegen door appellante gemaakte bezwaar ongegrond verklaard. Dit besluit is aangehecht. Bij uitspraak van 24 januari 2002, verzonden op 11 februari 2002, heeft de voorzieningenrechter van de rechtbank te Utrecht (hierna: de voorzieningenrechter) het daartegen door appellante ingestelde beroep ongegrond verklaard. Deze uitspraak is aangehecht. Tegen deze uitspraak heeft appellante bij brief, bij de Raad van State ingekomen op 26 maart 2002, hoger beroep ingesteld. De gronden zijn aangevuld bij brief van 23 april 2002. Deze brieven zijn aangehecht. Bij brief van 21 mei 2002 hebben burgemeester en wethouders van antwoord gediend. De zaak is door een meervoudige kamer van de Afdeling verwezen naar een enkelvoudige. De Afdeling heeft de zaak ter zitting behandeld op 26 juli 2002, waar burgemeester en wethouders, vertegenwoordigd door mr. W. van Beveren, werkzaam bij de afdeling Juridische Zaken van de gemeente Utrecht, zijn verschenen. 2. Overwegingen 2.1. Ter zitting is komen vast te staan dat appellante met haar kinderen in de gemeentelijke basisadministratie sinds 5 maart 2002 staat ingeschreven op het adres [locatie]. Gesteld noch gebleken is dat het standpunt van burgemeester en wethouders dat dit een aan appellante en haar partner gezamenlijk toegewezen eensgezinswoning betreft, onjuist zou zijn. Gelet hierop heeft appellante thans geen processueel belang meer bij een beslissing op het hoger beroep. 2.2. Het hoger beroep dient niet-ontvankelijk te worden verklaard. 2.3. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding. 3. Beslissing De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State Recht doende in naam der Koningin: verklaart het hoger beroep niet-ontvankelijk. Aldus vastgesteld door mr. C.M. Ligtelijn-van Bilderbeek, Lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. W.M. Haverkamp, ambtenaar van Staat. w.g. Ligtelijn-van Bilderbeek w.g. Haverkamp Lid van de enkelvoudige kamer ambtenaar van Staat Uitgesproken in het openbaar op 14 augustus 2002 306-426.