inloggen / registreer

Jurisprudentie

AF0418

Datum uitspraak1999-06-09
Datum gepubliceerd2006-08-07
RechtsgebiedCiviel overig
Soort ProcedureEerste aanleg - enkelvoudig
Instantie naamRechtbank Rotterdam
Zaaknummers99/259 EA
Statusgepubliceerd

Indicatie

Geen wijziging van omstandigheden ten opzichte van eerder afgewezen verzoek, niet-ontvankelijk.

Uitspraak

Arrondissementsrechtbank te Rotterdam Enkelvoudige kamer X. te P., heeft op 31 mei 1999 een verzoekschrift met bijlagen ingediend tot toepassing van de schuldsaneringsregeling. Verzoekster en haar advocaat, mr. R. Prins, zijn gehoord ter terechtzitting van 9 juni 1999. Uit de stukken alsmede uit het verhandelde ter terechtzitting, waaronder de door en namens verzoekster afgelegde verklaringen, is het volgende gebleken. Mr Prins heeft namens verzoekster, via zijn procureur, hoger beroep ingesteld tegen de gemotiveerde afwijzende beslissing d.d. 31 maart 1999 van deze rechtbank van verzoekster's eerste verzoek tot toepassing van de schuldsaneringsregeling. Het gerechtshof te Den Haag stelt dat de stukken betreffende dit hoger beroep nimmer ter griffie zijn binnengekomen. Mr. Prins heeft namens verzoekster verder enige aanvullende verklaringen afgelegd betreffende het ontstaan van de schulden van verzoekster. Mr. Prins heeft echter tevens verklaard dat er einde 31 maart 1999 geen sprake is van nieuwe feiten en/of gewijzigde omstandigheden die van belang zijn voor verzoeksters nieuwe aanvraag tot toepassing van de schuldsaneringsregeling. Op dit moment is tevens een verzoekschrift strekkende tot faillietverklaring van verzoekster aanhangig bij deze rechtbank. De behandeling van dit rekest is aangehouden. Gebleken is derhalve dat op het vorige verzoekschrift inhoudelijk is beslist. Gebleken is voorts dat bij het Gerechtshof te Den Haag niet bekend is dat verzoekster tegen voormelde afwijzing hoger beroep zou hebben ingesteld. Er moet derhalve van worden uitgegaan dat geen hoger beroep is ingesteld tegen de afwijzende beslissing d.d. 31 maart 1999 op het verzoekschrift tot toepassing van de schuldsaneringsregeling, zodat deze beslissing inmiddels in kracht van gewijsde is gegaan. Nu zich sedert 31 maart 1999 geen nieuwe feiten en omstandigheden hebben voorgedaan en het nieuwe verzoekschrift niet of nauwelijks afwijkt van het vorige, kan niet worden gesteld dat op dit verzoekschrift thans inhoudelijk anders zou kunnen of dienen te worden beslist dan op het vorige verzoekschrift. Gelet op het vorenstaande kan niet anders worden geconcludeerd dan dat verzoekster andermaal een verzoekschrift met bijlagen tot toepassing van de schuldsanering heeft ingediend, enkel teneinde te bereiken dat de behandeling het verzoekschrift strekkende tot faillietverklaring van verzoekster wordt aangehouden, alsmede om te bewerkstelligen dat tegen een vergelijkbare afwijzing opnieuw hoger beroep kan worden ingesteld bij het Gerechtshof te Den Haag. Door op deze wijze het stelsel van rechtsmiddelen te doorkruisen, handelt verzoekster niet in overeenstemming met de uitgangspunten van de wet en evenmin in overeenstemming met de uitgangspunten van een goede procesorde. Verzoekster dient derhalve in haar verzoek tot definitieve toepassing van de schuldsaneringsregeling niet-ontvankelijk te worden verklaard. Beslissing De rechtbank: verklaart verzoekster niet-ontvankelijk in haar verzoek tot definitieve toepassing van de schuldsaneringsregeling. Gewezen door mar. Buchner, lid van genoemde kamer, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van 9 juni 1999 in tegenwoordigheid van de griffier.