inloggen / registreer

Jurisprudentie

AO5533

Datum uitspraak2004-02-25
Datum gepubliceerd2004-05-24
RechtsgebiedBouwen
Soort ProcedureEerste aanleg - enkelvoudig
Instantie naamRechtbank 's-Gravenhage
ZaaknummersAWB 03/1559 WW44 en 03/1756 WW44
Statusgepubliceerd

Indicatie

Verweerder heeft een bouwvergunning verleend aan de Rijksgebouwendienst voor het oprichten van een gebouw voor nachtdetentie.
Uitspraak in hoger beroep bevestigd; LJN AR6267.

Uitspraak

Rechtbank ‘s-Gravenhage sector bestuursrecht eerste afdeling, enkelvoudige kamer Reg. nrs. AWB 03/1559 WW44 en 03/1756 WW44 UITSPRAAK als bedoeld in artikel 8:77 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) Uitspraak in het geding tussen 1. Wijkvereniging Duttendel en Wittebrug, gevestigd te Den Haag en 2. [eiser 2] e.a., wonende te Den Haag, eisers, en het college van burgemeester en wethouders van Den Haag, verweerder. Derde partij: 1. Rijksgebouwendienst en 2. Forensisch Centrum Teylingereind. Ontstaan en loop van het geding Bij besluit van 4 oktober 2002 heeft verweerder een bouwvergunning verleend aan de Rijksgebouwendienst voor het oprichten van een gebouw voor nachtdetentie op het perceel kadastraal bekend gemeente Den Haag, sectie V, nummer 3691, plaatselijk bekend Pompstationsweg 2 e te Den Haag. Bij besluit van 14 maart 2003 heeft verweerder de hiertegen gemaakte bezwaren ongegrond verklaard. Eisers hebben tegen dit besluit bij brieven van respectievelijk 9 april 2003 en 24 april 2003 beroep ingesteld. Verweerder heeft de op de zaak betrekking hebbende stukken overgelegd en een verweerschrift ingediend. Derde partijen hebben een schriftelijke uiteenzetting gegeven. Het beroep is op 28 januari 2004 ter zitting behandeld. Namens de Wijkvereniging Duttendel en Wittebrug is verschenen mr. C.G. Meeder, advocaat te Den Haag. Namens de andere eisers is het woord gevoerd door mr. S. Biesheuvel. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door drs. M. Houtman. Vergunninghouder heeft zich laten vertegenwoordigen door ir. H.W. Kliffen. Namens Forensisch Centrum Teylingereind zijn verschenen R.J.W. de Bruijn en G. Boon. Motivering De aanvraag heeft betrekking op de bouw van een justitiële jeugdinrichting voor nachtdetentie, bestemd voor 24 jeugdige veroordeelden, en de aanleg van 54 parkeerplaatsen. Kern van het geschil is of het bouwwerk in strijd is met het bestemmingsplan. Eisers stellen dat het beoogde gebruik van het gebouw voor nachtdetentie van jeugdigen niet past binnen ter plaatse geldende bestemming “Bijzondere Doeleinden-Strafgevangenis en Huis van Bewaring (BD-SG/HB)”. Zij menen dat een (gedeeltelijk) open inrichting niet met een gevangenis kan worden gelijk gesteld, omdat hiervoor een ander wettelijk regime geldt en omdat een open inrichting een andere, grotere invloed heeft op de omgeving, onder meer uit een oogpunt van veiligheid. Deze stelling is eerder verdedigd in het kader van een hangende bezwaar ingediend verzoek om voorlopige voorziening, dat bij uitspraak van 22 januari 2003 is afgewezen. De rechtbank sluit zich aan bij de overwegingen van de voorzieningenrechter en voegt daaraan nog het volgende toe. Ingevolge artikel 20, eerste lid, van de voorschriften van het bestemmingsplan “Belgisch Park”, vastgesteld bij raadsbesluit van 22 december 1981, zijn de gronden waarop het bouwplan betrekking heeft bestemd voor een strafgevangenis en huizen van bewaring alsmede een penetentiair ziekenhuis, met daarbij behorende voorzieningen, dienstwoningen, bijgebouwen, in de bestemming passende andere bouwwerken, tuinen en erven, waaronder parkeergelegenheid. Anders dan eisers acht de rechtbank het niet aannemelijk dat de planwetgever met dit planvoorschrift heeft beoogd een uitputtende opsomming te geven van de vormen van detentie, welke op deze van oudsher tot de gevangenis behorende gronden zijn toegestaan. Bij uitspraak van 29 september 1998 heeft de president van deze rechtbank het gebruik van een deel van het complex als Penetentiair Open Inrichting in overeenstemming met deze bestemming geacht, op grond van het oordeel dat een POI onder de juridische en maatschappelijke betekenis van het begrip "strafgevangenis” valt. Dit oordeel is in rechte niet bestreden. Dat voor een jeugdinrichting een ander wettelijk regime geldt dan voor een gevangenis voor volwassenen is niet van belang. Uit een oogpunt van ruimtelijke ordening is er geen reden een gebouw voor nachtdetentie van jeugdigen anders te beoordelen dan een gevangenis of huis van bewaring of POI. Gezien de beschrijving van het regime, onder andere in de brief van de minister van Justitie van 7 november 2002, is voldoende aannemelijk dat van een vrij in en uitgaan en rondhangen van de gedetineerde jongeren in de omgeving van geen sprake zal zijn. De slotsom is dat het bouwplan past binnen de bestemming, geregeld in artikel 20 van de planvoorschriften, en, gezien de verleende binnenplanse vrijstelling ten aanzien van de goothoogte, in overeenstemming is met het bestemmingsplan. Niet gebleken is dat het bouwplan niet voldoet aan de op grond van de bouwverordening geldende parkeernormen. Dat het volgens eisers, gezien de parkeerdruk rond het gevangeniscomplex, beter zou zijn het gehele terrein als parkeerterrein in te richten, is niet een overweging die verweerder bij de beoordeling van het bouwplan mocht betrekken. Niet in geschil is dat zich geen van de andere in artikel 44 van de Woningwet genoemde weigeringsgronden voordoet. De verleende bouwvergunning is bij het bestreden besluit terecht gehandhaafd. De beroepen zijn ongegrond. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding. Beslissing De Rechtbank 's-Gravenhage, RECHT DOENDE: Verklaart de beroepen ongegrond. Rechtsmiddel Tegen deze uitspraak kan binnen zes weken na verzending daarvan hoger beroep worden ingesteld bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State. Aldus gegeven door mr. C.C. Dedel-van Walbeek en in het openbaar uitgesproken op 25 februari 2004, in tegenwoordigheid van de griffier B.D. Slotboom-Muntz. Voor eensluidend afschrift, de griffier van de Rechtbank 's-Gravenhage, Verzonden op: