inloggen / registreer

Jurisprudentie

AS2756

Datum uitspraak2004-12-29
Datum gepubliceerd2005-01-17
RechtsgebiedSociale zekerheid
Soort ProcedureHoger beroep
Instantie naamCentrale Raad van Beroep
Zaaknummers03/1191 WAO
Statusgepubliceerd

Indicatie

Weigering WAO onder de overweging dat de mate van arbeidsongeschiktheid minder dan 15% was.

Uitspraak

E N K E L V O U D I G E K A M E R 03/1191 WAO U I T S P R A A K in het geding tussen: [appellante], wonende te [woonplaats], appellante, en de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen, gedaagde. I. ONTSTAAN EN LOOP VAN HET GEDING Met ingang van 1 januari 2002 is de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen in werking getreden. Ingevolge de Invoeringswet Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen treedt in dit geding de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (Uwv) in de plaats van het Landelijk instituut sociale verzekeringen (Lisv). In deze uitspraak wordt onder gedaagde tevens verstaan het Lisv. Namens appellante heeft mr. drs. T. Bissessur, advocaat te `s-Gravenhage, hoger beroep ingesteld tegen een op 3 februari 2003 door de rechtbank `s-Gravenhage tussen partijen gewezen uitspraak (reg.nr. AWB 02/2476 WAO), waarnaar hierbij wordt verwezen. Gedaagde heeft een verweerschrift ingediend. Het geding is behandeld ter zitting van de Raad op 17 november 2004, waar voor appellante is verschenen mr. Bissessur, voornoemd, en waar namens gedaagde is verschenen mr. M. de Graaff, werkzaam bij het Uwv. II. MOTIVERING Appellante was via uitzendbureau Inter Nederland BV werkzaam als productiemedewerkster (inpakster van panklarekip), toen zij op 31 juli 2000 uitviel met enkelklachten. Bij besluit van 26 september 2001 weigerde gedaagde appellante na afloop van de wachttijd van 52 weken op 30 juli 2001 een uitkering krachtens de Wet op de arbeidsongeschiktheidsverzekering (WAO) toe te kennen, onder de overweging dat de mate van arbeidsongeschiktheid minder dan 15% was. Bij besluit van 5 juni 2002 (het bestreden besluit) verklaarde gedaagde het bezwaar van appellante ongegrond. De rechtbank verklaarde het beroep van appellante ongegrond en overwoog daarbij dat uit de onderzoeken door de verzekeringsartsen voldoende gegevens naar voren zijn gekomen om tot een afgewogen oordeel omtrent de voor appellante geldende beperkingen te kunnen komen, dat de rechtbank het inwinnen van een medisch deskundigenadvies niet noodzakelijk achtte omdat appellante in beroep geen medische stukken in geding heeft gebracht op grond waarvan zou kunnen worden getwijfeld aan de juistheid van het oordeel van de verzekeringsartsen, dat gedaagde de geselecteerde functies op goede gronden aan de schatting ten grondslag heeft kunnen leggen, dat met inachtneming van het voor appellante geldende maatmaninkomen het verlies aan verdiencapaciteit minder dan 15% bedraagt en dat gedaagde terecht geweigerd heeft appellante een uitkering toe te kennen. Hetgeen van de zijde van appellante in hoger beroep is aangevoerd bevat, in vergelijking met het beroepschrift in eerste aanleg, geen nieuwe gezichtspunten en heeft de Raad dan ook niet tot een ander oordeel kunnen brengen. Dit betekent dat de aangevallen uitspraak voor bevestiging in aanmerking komt. III. BESLISSING De Centrale Raad van Beroep, Recht doende: Bevestigt de aangevallen uitspraak. Aldus gegeven door mr. M.C. Bruning in tegenwoordigheid van mr. A. van Netten als griffier en uitgesproken in het openbaar op 29 december 2004. (get.) M.C. Bruning. (get.) A. van Netten. Gw