inloggen / registreer

Jurisprudentie

AU5123

Datum uitspraak2005-10-21
Datum gepubliceerd2005-10-27
RechtsgebiedSociale zekerheid
Soort ProcedureHoger beroep
Instantie naamCentrale Raad van Beroep
Zaaknummers03/5713 WAO
Statusgepubliceerd

Indicatie

Sociaal raadsman, uitgevallen met arm- en psychische klachten. Is WAO-uitkering (25-35%) juist vastgesteld?Zijn psychische beperkingen onderschat? Conflicthantering.

Uitspraak

E N K E L V O U D I G E K A M E R 03/5713 WAO U I T S P R A A K in het geding tussen: [appellant], wonende te [woonplaats], appellant, en de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen, gedaagde. I. ONTSTAAN EN LOOP VAN HET GEDING Met ingang van 1 januari 2002 is de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen in werking getreden. Ingevolge de Invoeringswet Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen treedt in dit geding de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (Uwv) in de plaats van het Landelijk instituut sociale verzekeringen (Lisv). In deze uitspraak wordt onder gedaagde tevens verstaan het Lisv. Appellant is bij beroepschrift (met bijlagen) in hoger beroep gekomen van de door de rechtbank Haarlem onder dagtekening 7 november 2003 tussen partijen gegeven uitspraak (reg. nr.: Awb 03-1117 WAO), waarnaar hierbij wordt verwezen. Gedaagde heeft bij schrijven van 12 januari 2004 van verweer gediend. Bij brief van 1 februari 2004 heeft appellant een schrijven van 21 november 2003 van zijn huisarts [naam] ingezonden. Het geding is behandeld ter zitting van de Raad, gehouden op 9 september 2005, waar appellant niet is verschenen en waar gedaagde zich heeft laten vertegenwoordigen door mr. C. Roele, werkzaam bij het Uwv. II. MOTIVERING Voor een overzicht van de voor dit geding van belang zijnde feiten en omstandigheden verwijst de Raad naar hetgeen de rechtbank daaromtrent in rubriek 2 van de aangevallen uitspraak heeft weergegeven. De Raad volstaat hier met de vermelding dat appellant zijn werkzaamheden als sociaal raadsman laatstelijk op 14 augustus 2000 heeft gestaakt in verband met armklachten en psychische klachten. Bij het thans bestreden en op bezwaar genomen besluit van 20 juni 2003 heeft gedaagde het standpunt gehandhaafd dat appellant na het voltooien van de wettelijke wachttijd van 52 weken met ingang van 13 augustus 2001 recht heeft op uitkering ingevolge de Wet op de arbeidsongeschiktheidsverzekering (WAO), berekend naar een mate van arbeidsongeschiktheid van 25 tot 35%. De rechtbank heeft bij de aangevallen uitspraak de partijen verdeeld houdende vraag of gedaagde terecht en op goede gronden dit besluit heeft genomen, bevestigend beantwoord. Daarbij is ten aanzien van de medische grondslag van het bestreden besluit overwogen dat uit de door appellant ingezonden medische verklaringen niet blijkt dat diens klachten door gedaagde niet voldoende zijn onderkend. De Raad verenigt zich met het oordeel van de rechtbank. De in hoger beroep ingezonden verklaring van de huisarts [naam] geeft de Raad onvoldoende aanknopingspunten voor het oordeel dat de psychische beperkingen van appellant ten tijde hier in geding (13 augustus 2001) zijn onderschat. Uit deze verklaring blijkt dat bij appellant sprake was van een toename van zijn psychische klachten in december 2001 en dat verwijzing naar een psychiater eerst in april/mei 2002 heeft plaatsgevonden. De door de behandelend psychiater [naam2] verstrekte informatie ziet op de gezondheidstoestand van appellant ruim na de datum in geding. De Raad merkt op dat hij niet onderschrijft de door de verzekeringsarts R. de Loo-Aykut bij rapport van 23 oktober 2001 gegeven motivering waarom de in verschillende voor appellant geschikt bevonden functies voorkomende conflicthantering, ondanks de daarvoor bij hem bestaande beperking, toelaatbaar is. De enkele verwijzing naar de sociale ervaring die appellant in de werkzaamheden van sociaal raadsman heeft opgedaan acht de Raad, mede gelet op de aard van de klachten van appellant, ontoereikend. Echter ook als de functies waarin meer dan incidenteel conflicthantering voorkomt, buiten aanmerking worden gelaten berust de schatting op een voldoende aantal functies, te weten rayonmanager, medewerker schadeclaims en inpakker met in totaal meer dan dertig arbeidsplaatsen. Aan de gedingstukken valt te ontlenen dat een berekening van het arbeidsongeschiktheidspercentage uitkomt op 34%, zodat de bij het bestreden besluit gehandhaafde indeling van appellant in de arbeidsongeschiktheidsklasse van 25 tot 35% in stand blijft. Uit het vorenstaande vloeit voort dat de aangevallen uitspraak voor bevestiging in aanmerking komt. De Raad acht geen termen aanwezig om toepassing te geven aan artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht. III. BESLISSING De Centrale Raad van Beroep, Recht doende: Bevestigt de aangevallen uitspraak. Aldus gegeven door mr. D.J. van der Vos in tegenwoordigheid van mr. A.C.W. van Huussen als griffier en uitgesproken in het openbaar op 21 oktober 2005. (get.) D.J. van der Vos. (get.) A.C.W. van Huussen.