Wetboek-online maakt gebruik van cookies. sluiten
bladeren
zoeken

Jurisprudentie

BD7662

Datum uitspraak2008-07-16
Datum gepubliceerd2008-07-23
RechtsgebiedCiviel overig
Soort ProcedureEerste aanleg - enkelvoudig
Instantie naamRechtbank Utrecht
Zaaknummers229572/HA ZA 07-791
Statusgepubliceerd


Indicatie

Geen wanprestatie gedaagde uit hoofde verzekeringsovereenkomst loondoorbetaling, escalatie niet aan gedaagde te wijten.


Uitspraak

vonnis RECHTBANK UTRECHT Sector handels- en familierecht zaaknummer/rolnummer: 229572/HA ZA 07-791 Vonnis van 16 juli 2008 in de zaak van [eiseres], wonende te [woonplaats], eiseres, procureur: mr. R.S. Schouten, tegen 1. de naamloze vennootschap N.V. INTERPOLIS SCHADE, gevestigd te Tilburg, 2. de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid COMMIT B.V., gevestigd te De Meern, gedaagden, procureur: mr. E.H. de Jonge-Wiemans. Partijen zullen hierna [eiseres], Interpolis en Commit genoemd worden. 1. De procedure 1.1. Het verloop van de procedure blijkt uit: - het tussenvonnis van 18 juli 2007; - het proces-verbaal van comparitie van 2 november 2007; - de akte van [eiseres]; - de akte van Interpolis en Commit. 1.2. Tenslotte is vonnis bepaald. 2. De feiten 2.1. [eiseres] drijft een winkel in meubels. Tussen [eiseres] en Interpolis is op 12 maart 2002 een overeenkomst tot stand gekomen, die vanaf 1 januari 2006 is genaamd “WerkAttent”. Op grond hiervan is [eiseres] verzekerd tegen de financiële risico’s van loondoorbetaling aan verzuimende werknemers via Interpolis, en verleent Commit “verzuimmanagement” aan [eiseres]. Hierover is in de overeenkomst opgenomen: “Verzuimbegeleiding U hebt recht op: • een intakegesprek na de ziekmelding, als het nodig is met de werknemer • ondersteuning bij uitvoering van alle taken voortkomend uit de Wet verbetering poortwachter • extra aandacht voor frequent en lang verzuim • een spreekuur voor arbeidsomstandigheden • rapportages over het verzuim Re-integratie U hebt recht op een uiteenlopend aanbod van activiteiten die er op gericht zijn om de terugkeer van de werknemer in het arbeidsproces te versnellen. Hiervoor werken wij samen met diverse organisaties. Wij regelen alles voor u en meestal kost het u niets extra.” Voorts is in de overeenkomst opgenomen: “Uitvoerende verzekeraar De verzekeringsactiviteiten van WerkAttent worden aangeboden en uitgevoerd door N.V. Interpolis Schade, Spoorlaan 298, 5017 JZ Tilburg; KvK Tilburg 18015881. Uitvoerende gecertificeerde arbodienst Het verzuimmanagement van WerkAttent wordt aangeboden en uitgevoerd door Commit B.V., Rijnzathe 8, 3454 PV De Meern; KvK Utrecht 20117520. Commit is een 100% dochter van Interpolis N.V..” Het polisblad van 7 november 2006 is namens Interpolis en Commit ondertekend. 2.2. De echtgenoot van [eiseres], [naam], hierna te noemen: [bedrijfsleider] is als bedrijfsleider werkzaam in de winkel aan de [adres]. Aldaar was eveneens werkzaam de heer [naam], hierna te noemen: [werknemer]. 2.3. Op of rond mei 2005 is door [eiseres] een ontslagvergunning voor [werknemer] gevraagd op grond van bedrijfseconomische redenen. Dit verzoek is door het CWI afgewezen. 2.4. Op 16 september 2005 is [werknemer] uitgevallen wegens ziekte. Op grond van de overeenkomst tussen [eiseres] met Interpolis en Commit is de verzuimbegeleiding van [werknemer] door Commit ter hand genomen. 2.5. Bij beschikking van 18 juli 2006 is door de kantonrechter te Amsterdam de arbeidsovereenkomst op verzoek van [werknemer] ontbonden onder toekenning van een ontbindingsvergoeding voor onder andere immateriële schade aan [werknemer] van € 18.000,00. 3. Het geschil 3.1. [eiseres] vordert – samengevat – veroordeling van Interpolis en/of Commit bij vonnis uitvoerbaar bij voorraad, des de een betalende de ander zijnde gekweten wegens wanprestatie en/of onrechtmatige daad te veroordelen tot betaling van - EUR 18.000,--, vermeerderd met de opgelegde proceskostenveroordeling ad € 545,--; - de vanaf 15 december 2005 gemaakte kosten wegens rechtsbijstand door de Centrale Brancheorganisatie Wonen àa € 80,- exclusief BTW per uur, onder te verdelen in: A: 26 uren i.v.m. arbodienst&mediation vanaf 15 december 2005 tot 8 maart 2006; B: 19 uren i.v.m. kort geding, 9 maart tot en met 11 april 2006; C: 43 uren i.v.m. de ontbindingsprocedure, 12 april tot en met 19 juli 2006; - de huurschade van ad € 3.450,-; - de vergoeding naar billijkheid wegens de immateriële schade en extra tijdsbesteding zijdens [eiseres] vanaf 15 december 2005; 3.2. Vergoeding van de wettelijke rente over de schade, vanaf de dag der dagvaarding tot de datum der algehele vergoeding; 3.3. Vergoeding van de buitengerechtelijke kosten ad 14 uren à € 80,- zoals gespecificeerd door het CBW, vermeerderd met een vergoeding voor de tijd, gedurende deze periode besteed door [eiseres] zelf, vast te stellen krachtens aanbeveling II van Rapport Voorwerk II en aldus neerkomend op twee punten van het toepasselijke liquidatietarief; 3.4. Subsidiair tot vergoeding van een in goede justitie te bepalen bedrag; tot betaling van de proceskosten, waaronder tevens te begrijpen de kosten wegens het thans noodzakelijkerwijs adiëren van de rechtbank neerkomende op een in goede justitie te begroten aantal uren à € 175,- exclusief BTW. Meer subsidiair tot vergoeding van een door de rechtbank in goede justitie te bepalen bedrag. 3.5. Interpolis en Commit voeren verweer. Op de stellingen van partijen wordt hierna, voor zover van belang, nader ingegaan. 4. De beoordeling 4.1. [eiseres] stelt dat Interpolis en/of Commit aansprakelijk zijn voor de wijze waarop de arbeidsovereenkomst met [werknemer] is beëindigd. De verwijten van [eiseres] richten zich met name op de wijze waarop het verzuim van [werknemer] door Commit is begeleid. Zij stelt onder andere dat de bedrijfsarts welke met de begeleiding van [werknemer] werd belast een onervaren arts in opleiding was hetgeen in strijd is met wet en regelgeving. Voorts zijn bij de uitvoering van de verzuimbegeleiding door Commit fouten gemaakt en slordigheden begaan. Zo kreeg [eiseres] pas rond 20 oktober 2005 het 1ste voortgangsverslag gedateerd 5 oktober 2005 waarin de oorzaak van de ziekmelding van [werknemer] stond. Ook heeft Commit verzuimd de mogelijkheden tot re-integratie binnen het bedrijf van [eiseres] te onderzoeken althans dit onvoldoende gedaan en in ieder geval pas nadat [eiseres] Commit daarop gewezen had. [eiseres] wijst daarbij op hetgeen in het voortgangsverslag van 8 december 2008 is opgenomen. Naar aanleiding van dit advies is via [bedrijfsleider] contact opgenomen met Commit teneinde de mogelijkheid te bespreken van re-integratie van [werknemer] in een ander filiaal van [eiseres]. Daar zou geen directe samenwerking met [bedrijfsleider] zijn, dit gelet op de verstoorde werkrelatie tussen hen. Dit gesprek heeft plaatsgevonden op 15 december 2005. Van dit gesprek is pas vele maanden later, aldus [eiseres] een officieel herzien voortgangsverslag opgesteld. Door het lange uitblijven daarvan is de situatie ontstaan dat [werknemer] zich in het kader van de re-integratie bleef en kon blijven beroepen op het – onjuiste– voortgangsverslag van 8 december 2005 en [eiseres] haar handelwijze en acties bij de re-integratie afstemde op hetgeen op 15 december 2005 was besproken tussen Commit en [bedrijfsleider]. De werkverhouding tussen [eiseres] en [werknemer] is daardoor verder verslechterd met uiteindelijk de ontbinding van de arbeidsovereenkomst van [werknemer] tot gevolg. Dat Interpolis en Commit te kort zijn geschoten in de nakoming van de overeenkomst danwel onrechtmatig hebben gehandeld wordt bevestigd door het oordeel van de Geschillencommissie Arbodiensten van 1 december 2006 inzake [eiseres] /Commit in het bijzonder waar deze commissie overweegt: “De GA komt evenwel tot een ander oordeel over verweerders handelwijze jegens klagers in materiële zin. Het was verweerder al geruime tijd bekend dat de relatie tussen klager en zijn werknemer conflictueus van aard was. Niet voor niets is ook het mediation-traject ingeslagen en is daarbij uiteindelijk ook ervoor gekozen een mogelijke re-integratie buiten [bedrijf eiseres] (althans buiten de directe invloedssfeer van klager) tot stand te brengen. Klager heeft ten opzichte van verweerder kenbaar gemaakt actief aan de re-integratie van zijn werknemer te willen meewerken en heeft daartoe ook initiatief getoond. Van de zijde van verweerder is daarvoor tijdens de hoorzitting waardering getoond. De GA meent dat het gegeven deze situatie op de weg van verweerder had gelegen, naar aanleiding van het gesprek van 15 december 2005 ook zelf initiatief te nemen in de richting van de werknemer tenminste hieruit bestaande dat de werknemer door verweerder over de uitkomsten van dat overleg zou zijn geïnformeerd. Door de vervolgactiviteiten volledig in handen te laten van de werkgever die zelfs niet over een door verweerder opgesteld formeel document beschikte kon de situatie ontstaan dat de werknemer weigerde aan klagers initiatief mee te werken door zich te blijven ‘verschuilen’ achter het voortgangsverslag van 8 december 2005. Mede hieraan is te wijten dat de conflictsituatie uiteindelijk ernstig is verscherpt. Voorts meent de GA dat de handelwijze van verweerder naar aanleiding van klagers herhaald verzoek om het ‘advies’ van 15 december 2005 uiteindelijk in de vorm van een officieel document te verkrijgen, allesbehalve de schoonheidsprijs verdient. Hoewel de GA zich kan voorstellen dat klager het verweerder in dit opzicht wellicht lastig heeft gemaakt door hierover frequent met verschillende personen binnen verweerders organisatie te communiceren, had verweerder voor een centrale regie moeten zorgen”. (-) Het vorenstaande leidt volgens [eiseres] tot de conclusie dat Interpolis en/of Commit aansprakelijk zijn jegens [eiseres] en gehouden zijn de schade die aan de zijde van [eiseres] ten gevolge daarvan is ontstaan te vergoeden. 4.2. Interpolis en Commit voeren verweer. Interpolis wijst hoofdelijke aansprakelijkheid af onder verwijzing naar het bepaalde in artikel 6:6 lid 1 BW. Met Interpolis is de rechtbank van oordeel dat geen sprake is van hoofdelijke verbondenheid indien de verschillende activiteiten van de partijen bij een overeenkomst van elkaar te onderscheiden zijn. In de overeenkomst met [eiseres] was Interpolis belast met de verzekeringsactiviteiten en Commit met de arbodienstactiviteiten. De verwijten van [eiseres] zien allen toe op de arbodienstactiviteiten. De vordering jegens Interpolis zal worden afgewezen. 4.3. Commit betwist dat er sprake is van een tekortkoming in de nakoming van de overeenkomst met [eiseres] danwel onrechtmatig handelen harerzijds. De wijze waarop de arbeidsovereenkomst tussen [eiseres] en [werknemer] is beëindigd en de daarmee samenhangende kosten zijn geheel en al terug te voeren op handelingen en beslissingen van [eiseres] (en [bedrijfsleider]). Commit wijst daarvoor op de reeds verstoorde werkrelatie tussen [eiseres] en [werknemer] die is ontstaan door de mislukte CWI procedure in het voorjaar van 2005. Voorts heeft [eiseres] in strijd met hetgeen door Commit was geadviseerd bij de bespreking op 15 december 2005 [werknemer] bevolen zich op 3 januari 2006 te melden voor werkzaamheden in het filiaal te Diemen. Ook de daar op volgende acties als het opschorten van de loonverplichtingen, het ontslag op staande voet en het negeren van het deskundigenoordeel van het CWI zijn aldus Commit zelfstandig en zonder enige bemoeienis van Commit genomen en uitgevoerd door [eiseres]. Commit verwijst ter onderbouwing onder andere naar het vonnis van de Kantonrechter te Amsterdam van 18 juli 2006. Het beroep van [eiseres] op de beslissing van de Geschillencommissie van 1 december 2006 als bewijs van haar stelling gaat niet op. In deze beslissing wordt primair vastgesteld dat Commit op de juiste wijze de verzuimbegeleiding heeft uitgevoerd en het verslag van het gesprek van 15 december 2005 niet beschouwd kan worden als een herziening van het voortgangsverslag van 8 december 2005. Ten aanzien van hetgeen de Geschillencommissie heeft overwogen onder “overweging in materiele zin” is Commit van mening dat de Geschillencommissie daarbij haar bevoegdheden heeft overschreden, geen partijen bindende uitspraken doet en blijk geeft van een miskenning van de positie van de arbodienst in een situatie zoals aan de orde in het tussen [eiseres] en haar werknemer gerezen geschil, Commit verwijst voor het overige naar haar brief van 22 december 2005 (bijlage 3 bij CvA) aan de raadsman van [eiseres]. 4.4. Met Commit is de rechtbank van oordeel dat niet is komen vast te staan dat Commit toerekenbaar te kort is geschoten in de nakoming van de overeenkomst met [eiseres] danwel dat zij onrechtmatig zou hebben gehandeld. Uit het dossier en het verhandelde ter comparitie blijkt dat aan de ziekmelding ten grondslag lag een verstoorde werkrelatie tussen [werknemer] en [eiseres] meer in het bijzonder de werkrelatie met [bedrijfsleider] en naar later bleek ook lichamelijke klachten i.c. hartproblemen. [werknemer] heeft zich op 16 september 2005 ziek gemeld. In het kader van de verzuimbegeleiding door Commit is op 5 oktober 2005 een voortgangsverslag opgesteld waarin vanwege de verstoorde werkrelatie mediation werd geadviseerd. Dat [eiseres] van de inhoud van dit verslag op de hoogte was, blijkt reeds uit haar brief van 6 oktober 2005 aan [werknemer], productie 25 bij dagvaarding. In deze brief wordt immers direct verwezen naar het door Commit geconstateerde arbeidsconflict en het gegeven advies. De stelling van [eiseres] dat zij pas op of rond 20 oktober 2005 bekend werd met de redenen van ziekmelding van [werknemer] gaat reeds daarom niet op. 4.5. Het gestelde door [eiseres] dat de verhouding met [werknemer] verder is geëscaleerd doordat Commit na de bespreking met [bedrijfsleider] op 15 december 2005 pas veel later het voortgangsverslag van 8 december 2005 heeft herzien waardoor [werknemer] zich kon blijven beroepen op een verslag dat, aldus [eiseres] niet correct was, volgt de rechtbank niet. Los van de vraag of het verslag van 15 december 2005 als een herziening van het voortgangsverslag van 8 december 2005 moet worden beschouwd, heeft de wijze en het tijdstip waarop de inhoud van de bespreking van 15 december 2005 is vastgelegd niet tot de gestelde schade geleid. Immers onbetwist is dat de uitkomst van de bespreking op 15 december 2005 tussen de heren [medewerker A] en medewerker B] van Commit en [bedrijfsleider] namens [eiseres] was het starten in januari 2006 van gesprekken met [werknemer] over de mogelijkheid te re-integreren in het filiaal te Diemen. [eiseres] heeft echter in tegenstelling tot deze uitkomst ervoor gekozen [werknemer] te sommeren zich op 3 januari 2006 bij het filiaal te Diemen te melden om aldaar aan het werk te gaan. Ook de daarop volgende handelingen van [eiseres], zoals het stopzetten van loonbetaling, het ontslag op staande voet en het negeren van het deskundigenoordeel van het CWI zijn op geen enkele wijze te herleiden tot het advies van 15 december 2005 dan wel andere adviezen van Commit. 4.6. Het beroep door [eiseres] op de beslissing van de Geschillencommissie maakt dit oordeel niet anders. De werkverhouding tussen [werknemer] en [eiseres] was reeds in ernstige mate verstoord. Zelfs indien door de voortgangsrapportage, het verslag van 15 december 2005 alsmede de rol van de bedrijfsarts i.o. de werkverhouding verder verslechterd is zoals de Geschillencommissie overweegt, ontbreekt het causaal verband tussen dit handelen of nalaten van Commit en de door [eiseres] gestelde schade zijnde de kosten met betrekking tot het ontslag van [werknemer]. Immers deze schade is direct terug te voeren op door [eiseres] zelf genomen beslissingen na 15 december 2005. Het vorenstaande leidt tot de conclusie dat de vordering wordt afgewezen. 4.7 [eiseres] zal worden veroordeeld in de kosten van het geding, aan de zijde van Interpolis begroot op: - vastrecht EUR 251,00 - salaris procureur 1.130,00 (2,5 punten x tarief EUR 452,00) Totaal EUR 1.381,00 5. De beslissing De rechtbank 5.1. Wijst de vordering af. 5.2. Veroordeelt [eiseres] in de kosten van het geding aan de zijde van Commit en Interpolis begroot op EUR 1.381,00, 5.3 verklaart dit vonnis wat betreft de kostenveroordeling uitvoerbaar bij voorraad. Dit vonnis is gewezen door mr. C.S. Schoorl en in het openbaar uitgesproken op 16 juli 2008. w.g. griffier w.g. rechter